2024: De eetkamer

Tekst: A.R. Gurney Jr. | Regie : Nicoline Kooij | Spel:  Samantha Bonouvrie, Marten van der Wier, Esther Tigchelaar, Petra Vissers, Hans Heykoop, Eva Nauta, Noor de Wilde de Ligny. | Met dank aan: Gemeente Utrecht, Elise Mathildefonds, Carel Nengermanfonds.

2023: Hoe echt is echt echt

Tekst: Judith Herzberg| Regie : Merel Jansen| Spel: Marten van der Wier, Esther Tigchelaar, Petra Vissers, Hans Heykoop, Eva Nauta, Noor de Wilde de Ligny.

2022: Hamlet

Tekst: Shakespeare, in een bewerking van Don Duys | Regie : Martha Villada Márquez | Spel: Marten van der Wier, Esther Tigchelaar, Petra Vissers, Hans Heykoop, Harm van Gerven, Donna Stolkwijk.

2018: Augustus: ergens op de vlakte

Tekst: Tracy Letts | Regie & bewerking: Justin van Kampen | Regie-assistent: Annerixt Pijlman | Spel: Dorien Keune, Esther Tigchelaar, Petra Vissers, Ingrid Wesselink, Hans Heykoop, Harm van Gerven, Jeroen Bezemer, Kees Jan Hogenkamp, Patrick van de Ven.

 
2017: Leer

Tekst: Ewout Eggink naar William Shakespeare | Regie & bewerking: Jeanine Niemendal | Spel: Dorien Keune, Esther Tigchelaar, Petra Vissers, Ingrid Wesselink, Hans Heykoop, Harm van Gerven, Jeroen Bezemer, Kees Jan Hogenkamp. 

2016: De dag dat mijn broer niet thuiskwam

In april 2016 hebben we het stuk “De dag dat mijn broer niet thuiskwam” van de Nederlandse toneelschrijver Roel Adam opgevoerd.

Een gezin dat is opgegroeid in oorlogstijd komt weer bij elkaar voor een reunie. Te midden van oude naaimachines en spijkerbroeken - het oude familiebedrijf van hun ouders - proberen twee broers en drie zussen een dag uit die dramatische tijd te reconstrueren.

Wat doen de traumatische ervaringen met hun onderlinge relaties? Zal hun poging een reconstructie te maken van die ene dag hen helpen in hun verwerking? Een bedroevend actueel stuk, in een wereld verscheurd door conflicten. 

2015: Project 'Intimiteit'

In 2015 speelden we een korte voorstelling tijdens het amateurtheaterfestival georganiseerd door ZIMIHC! De voorstelling 'Intimiteit' was gebaseerd op een korte cursus improvisatie van dramadocent en theatermaker Jeanine Niemendal. Zij ontwikkelde een concept voor een onderzoek naar intimiteit, waarheid en kwetsbaarheid als speler op het toneel. Een onderzoek naar klein fysiek spel, tere details, zacht stemgebruik en ware woorden. Hoe laat ik zien wie ik ben, wat ik wil als speler? In welke vorm giet ik dat. Wat is mijn schoonheid en puurheid. Waar zit mijn waarachtigheid en hoe giet ik dat in een theatraal interessante vorm. Hoe verhoud ik me tot mijn medespeler in dit verband? 

2014: Roberto Zucco

I n 2014 speelden wij Roberto Zucco, een stuk geschreven door de Franse auteur en regisseur Bernard-Marie Koltès. We volgen de seriemoordenaar Zucco in een reeks ontmoetingen, waarin hij soms gewelddadig, soms met onverwachte compassie en vaak humoristisch een band opbouwt op met zijn potentiële slachtoffers, die vaak net zo onaangepast zijn als hijzelf. 

2013: Mandragola

In 2013 speelden we Mandragola van Machiavelli, onder regie van  Martha Villada Márquez. 

Het stuk draait om de gefortuneerde Florentijn Callimaco die volledig in de ban raakt van de knappe maar ook zeer deugdzame madonna Lucrezia, echtgenote van de onnozele jurist Nicia Calfucci.

Callimaco wil Lucrezia koste wat kost tot de zijne maken en maakt daarbij gebruik van zijn slimme bediende Siro, de louche koppelaar Ligurio, Lucrezia's egoïstiche moeder Sòstrata en de corrupte pater Timoteo. Gezamenlijk bewerken zij de goedgelovige Nicia en zijn vrome Lucrezia op zeer doortrapte wijze..

2012: Bloedbruiloft

 In ons vierde seizoen voerden wij onder leiding van Jeanine Niemendal een korte maar vrolijke versie van de Noorse klassieker Peer Gynt op. Daarna pakten wij in het seizoen 2011-2012 groots uit met een bewerking van Garcia Lorca´s Bloedbruiloft, onder regie van Martha Villada Márquez. 

Met trots kondigt een jonge wijnbouwer zijn huwelijk met een schone uit de bergen aan. Nog trotser is de vader van de bruid, die twee belangrijke bezittingen bijeen ziet komen. Maar waar trots regeert, is voor passie geen plaats en ligt verbittering op de loer. Dat geldt niet alleen voor de rusteloze Leonardo (de ex-verloofde van de bruid), die zijn vrouw enkel verdriet bezorgt, maar ook voor de bruid die haar familietrots als wapen gebruikt om haar werkelijke gevoelens te onderdrukken. En dan is er nog de moeder van de bruidegom die, wanneer de eer van de familie opnieuw geschonden wordt, alleen nog genoegen neemt met bloedwraak..